چند وقتیه دستم کمتر به نوشتن میره انگار نمیشه نوشت 

اصن از چی بنویسم؟

از خودم؟

کدوم خودم؟

خودمی که خودم نیستم 

دارم ادا درمیارم 

که مثل بقیه و طبیعی جلوه کنم 

جامو 

لباسمو 

رفتارمو دوست ندارم 

خود خودم باحالتره 

نمیشه 

خودی که موهاشو باز کنه بپره بیرون و شیطونی کنه در قالب دختری که با موهای بسته لباس اداری تنش میکنه و آروم میزنه بیرون نشسته 

جالب نیست 

کاش هنرمند بودم 

تیپ هنری ها باحالترن 

موهای باز و لباسای روهم و گشاد و رنگی 

روحیه من اونجوریه 

یه کم سخته بخوای متفاوت باشی 

یا باید حرف نزنی به هیچکی گوش نکنی 

یا باید زبون داشته باشی و از پس حرفاشون بربیای 

من هیچکدوم نیستم گاهی برای اینکه بقیه خفه بشن کاری که میگن و میکنم و میشینم و قلبم هی میزنه تو سرم که چرا این کارو کردی من که نمیخواستم :/

چیکار کنم دیگه شاید از تربیت بچگی داریم ضربه میخوریم 

هرکاری که بقیه میگفتن باید انجام میدادیم 

تو سری خور بودن و

تو سری خورمون تربیت کردن