خواب هایم همچون فیلمنامه ای است که هر شب یک سکانسش را میرویم

و من نمیدانم چگونه و چطور

جالبش اینجاست که حتی در خواب هم، مثل بیداری میگویم من کشش را ندارم و نمیخواهم امشب این سکانس را خواب ببینم، برای خودم که خیلی جالب است

دقیقا همان وقتی که کودک را در آغوش گرفته و سعی داشتم به او بفهمانم که باید پیشم بماند و به حرف هایم گوش کند تا جادو این خانه بر او اثر نکند و جاودانه نشود به بالا نگاه کردم و گفتم، نمیتوانم توانش را ندارم، امشب نمیخواهم این را خواب ببینم

و امروز صبح وقتی در حال هم زدن آب لیمو عسل بودم یادم آمد و متعجب از این دنیای خواب آمدم اینجا بنویسم تا چاره ای بیاندیشم

نه برای اینکه دیگر خواب نبینم

برای اینکه ببینم چرا گاهی در زندگی و حتی در خواب میگویم من تحملش را ندارم

خواب را میتوان تغییر داد یا بیدار شد

ولی زندگی را چگونه تغییر بدهم یا بیدار شوم که تمام شود درد و رنج و پایان پذیرد این غم

کسانی که خودکشی میکنند احتمالا رو میکنند به آسمان و میگویند توانش را نداریم میخواهیم بیدار شویم و زندگی را پایان میدهند

و شاید مثل خواب من بعدش میروند جای دیگر و دوباره زندگی میکنند

آری وقتی در خواب فرصت ها زیاد هستند، چرا در بیداری نباشند؟! 

ولی اگر موضوع جایی درز پیدا کند کسی در این دنیا نمیماند

همه تا تقی به توقی بخورد خود را میکشند تا ببیند در دنیا های دیگر چه خبر است

به نظرم بهتر است تا میتوانیم این زندگی را خوب زندگی کنیم

چون ریسک است شاید زندگی بعدی بدتر بود و بهتر نبود...

شایدم واقعی باشد که میگویند در این زندگی هرکاری کنی در زندگی بعدی هم تاثیر دارد، شاید کسی که خودکشی می کند در زندگی بعدی از یک نعمت که داشته محروم شود... 

زندگی های دیگر چیزی نیست که فقط من گفته باشم

بارها همه مان جاهای زیادی در این باره شنیدیم

که دنیا های زیادی وجود دارد و ما ذره کوچکی از جهان هستی و آنچه خدا خلق کرده هستیم

و آنچه فانی نیست روحمان است، همان که گروهی معتقد هستند که در خواب از جسم بیرون می آید و سراسیمه هرجا دلش بخواهد می رود

عجیب است با این که این همه علم پیشرفت داشته ولی خیلی چیز ها هنوز بر آدمی ثابت نشده...

شما چه فکر میکنید؟!؟!!!! 

#شقایق_گلزاده