یکشنبه 102 خرداد 7 , ساعت 10:12 صبح
او آرام در تاریکی شب به سوی من می آید
در کنارم می نشیند
به من می نگرد
و دست هایش را روی پیشانی ام می گذارد
گرمایش را حس میکنم
و در خواب به پرواز در می آیم
او مرا تنها نمی گذارد
می داند بی او در این دنیا دوام نمیاورم
او میداند من به اینجا طعلق ندارم
میداند دارم تلاش می کنم تا به این دنیا و موجوداتش دل ببندم
او میداند برای من چقدر سخت است ماندن
بی آنکه به عاقبت بیاندیشم
#شقایق_گلزاده
نوشته شده توسط شقایق گلزاده shaqayeq golzadeh | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ